Follow us
Το νησάκι των Δωδεκανήσων, η πολύχρωμη Σύμη, είναι το μέρος που διάλεξα να επισκεφτώ με την ευκαιρία της αργίας του Αγίου Πνεύματος. Ιδανικός προορισμός για λίγες μερούλες, σκέφτηκα! Χαλάρωση, βουτιές στη θάλασσα και περιπλανήσεις στο μικρό γραφικό αυτό νησί.
Ήθελα από καιρό να τη γνωρίσω. Είχα ακούσει και τις εμπειρίες ενός ξαδέρφου μου στρατιωτικού στο νησί, που έμεινε δύο χρόνια εκεί λόγω δουλειάς. Εξιστορούσε τα καλύτερα και μου έδωσε εννοείται, συμβουλές που είχε λάβει κι εκείνος από ντόπιους, όσο ζούσε εκεί.
Κι ενώ την είχα στο μυαλό μου ως ένα νησάκι για ολιγοήμερες διακοπές, μετά την επίσκεψη μου, αυτό το μικρό νησί, κατέλαβε μεγάλη θέση στην καρδιά μου. Την προτείνω ανεπιφύλακτα κι όχι μόνο για λίγες μέρες. Η αύρα του, οι παραλίες του, η γραφικότητα του, δεν χορταίνεται!
Προσέγγιση από τη Θεσσαλονίκη
Η προσέγγιση του για εμάς τους Θεσσαλονικείς δεν είναι τόσο δύσκολη ευτυχώς. Ένα αεροπλανάκι μέχρι τη Ρόδο, ένα από τα δρομολόγια πλοίων από Ρόδο για Σύμη που βολεύει σε σχέση με την πτήση και φτάσαμε!
Εμάς μας βόλεψε το απογευματινό δρομολόγιο των τοπικών γραμμών «Sebeco Lines». Μετά από μία ώρα και κάτι στο πλοίο, αντικρίσαμε το Γιαλό, το λιμανάκι στο κέντρο του νησιού, περιτριγυρισμένο από τα πολύχρωμα αρχοντικά που σκαρφαλώνουν μέχρι την Άνω Χώρα και αποτελούν σήμα κατατεθέν της Σύμης.
Επιλέξαμε να μείνουμε στο κέντρο, στο κατάλυμα «Old Symi» κι ενθουσιαστήκαμε με το vintage loft. Άνετο, μέσα σε ένα σοκάκι, με ένα ντελικάτο άρωμα όντως από την παλιά Σύμη, χωρίς υπερβολές αλλά με ανέσεις.
Συμιακό γαριδάκι
Χωρίς να χάνουμε πολύ χρόνο κι επειδή η πείνα ήταν έκδηλη, αφήσαμε το δωμάτιο. Δεν πήγαμε βέβαια στο άγνωστο! Συμβουλευτήκαμε την ντόπια κοπέλα που μας πήγε στο κατάλυμα. Ένα παραδοσιακό μεζεδοπωλείο με το όνομα «Λυρής» ήταν η πρώτη πρόταση της κι οι τοπικές γεύσεις που μας υποσχέθηκε, μας έκαναν χωρίς σκέψη να πάμε εκεί. Αυτό που επιλέξαμε ήταν αυτό που χρειαζόμασταν εκείνη την ώρα ακριβώς. Ένα μικρό μαγαζάκι με ντόπιους, γεμάτο τοπικές γεύσεις για να πάρουμε αμέσως μία «γεύση» της αύρας του νησιού. Το συμιακό γαριδάκι και το συμιακό τυρί είχαν την τιμητική τους. Πεντανόστιμα, χορταστικά και το περιβάλλον πραγματικά μας έκανε να γίνουμε ένα με τον τόπο γρήγορα.
Μία βόλτα στο λιμανάκι από άκρη σε άκρη, θαυμάζοντας την αρχιτεκτονική του νησιού από διάφορες οπτικές γωνίες, ήταν η επόμενη μας δραστηριότητα. Είδαμε τα μαγαζάκια, τους ντόπιους, τους επισκέπτες. Στο λιμανάκι επίσης ενημερωθήκαμε και για τους τρόπους και τις ώρες προσέγγισης των παραλιών του νησιού.
Ένα νησί με 22 χιλιόμετρα οδικό δίκτυο, δεν έχει πολλές παραλίες προσβάσιμες με αυτοκίνητο. Έτσι στο νησί αυτό δεν είναι απαραίτητο για τις μετακινήσεις σας. Τα θαλάσσια ταξί, κάποια ταξί και τα ΚΤΕΛ του νησιού θα σας μεταφέρουν όπου επιθυμείτε μέσα στη μέρα.
Tip: Προτείνω για τη μετάβαση σας στις παραλίες, κι εμείς έτσι κινηθήκαμε, τα θαλάσσια ταξί από το λιμανάκι του Γιαλού.
Έχει και καραβάκια από το χωριό Πέδι, ένα παραθαλάσσιο χωριό, λίγα χιλιόμετρα μετά τη χώρα, από όπου οι παραλίες Αγία Μαρίνα και Άγιος Νικόλαος είναι δίπλα. Επίσης, από το Πέδι υπάρχει ένα μονοπάτι 1,5 χιλιόμετρο, γύρω στο ένα τέταρτο, για να φτάσετε στον Άγιο Νικόλαο ή για να γυρίσετε από εκεί ότι ώρα θέλετε, γιατί τα καραβάκια σταματάνε στις 6.
Παραλίες του νησιού
Η σειρά των παραλιών που κάνουν στάσεις τα καραβάκια είναι η Αγία Μαρίνα, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Γεώργιος, η Νανού και η Μαραθούντα. Τα δρομολόγια είναι πολύ συχνά, θα βρείτε αναλυτικά φυλλάδια στο λιμάνι. Εμείς από τη στιγμή που μέναμε στη χώρα, από εκεί και παίρναμε το θαλάσσιο μεταφορικό μας μέσο.
Τα νερά των παραλιών του νησιού, από αυτήν την πλευρά που τη γύρισα ολόκληρη, είναι εξαιρετικά. Αναζωογονητικά, κρυστάλλινα, καταπράσινα, διαυγή για να βλέπετε τα μικρά και μεγάλα βότσαλα στο βυθό να συμβάλλουν στην ομορφιά του τοπίου.
Τι να πάρετε μαζί σας:
Γενικά στις παραλίες επικρατεί το βότσαλο, οπότε τα ειδικά παπουτσάκια στο νησί αυτό θα τα κάνετε σίγουρα απόσβεση.
Πιο διαφορετική και άγριας ομορφιάς είναι η μη οργανωμένη παραλία του Αγίου Γεωργίου με το ομώνυμο εκκλησάκι να είναι το μόνο κτίριο εκεί. Λίγη σκιά κάτω από αρμυρίκια, τα επιβλητικά βράχια που την περιτριγυρίζουν σας αφήνουν μία ηρεμία να αφουγκραστείτε τη διαφορετική αύρα του νησιού.
Tip: Νεράκι οπωσδήποτε μαζί σας και ότι άλλο θεωρείτε ότι χρειάζεστε για όση ώρα αποφασίσετε να μείνετε εκεί. Μην ανησυχείτε, πολύ συχνά είναι τα δρομολόγια.
Η Αγία Μαρίνα, έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι μία πολύ στενή παραλία που στο μεγαλύτερο μέρος της διαθέτει μία προβλήτα με ξαπλώστρες. Από τη θάλασσα και προς τα πάνω ως στο beach bar εκτείνεται. Όσο πιο νωρίς την προσεγγίσετε, τόσο πιο κοντά στην κρυσταλλένια θάλασσα θα είστε για τις βουτιές σας.
Επόμενη αγαπημένη παραλία και η μεγαλύτερη, είναι η Νανού. Χάνεται το μάτι σας στο μπλε του ουρανού και το πράσινο της θάλασσας είτε κολυμπάτε από άκρη σε άκρη, είτε ξεκουράζεστε στην παραλία.
"Παρέες με ντόπιους στην Μαραθούντα"
Αφήνω την πιο ξεχωριστή παραλία για το τέλος, τη Μαραθούντα.
Προσβάσιμη και με αυτοκίνητο, το αφήνετε στο μικρό χώρο στάθμευσης αν τελικά πάτε με αυτό και περπατάτε πέντε λεπτάκια μέχρι να φτάσετε στην παραλία.
Βότσαλο χοντρό, μικρός κόλπος, λίγες ξαπλώστρες και μια καφετέρια- ταβέρνα. Ήρεμο μέρος, ωραίο περιβάλλον και γεμάτο με τους νέους σας φίλους! Αυτό την έκανε για μένα την πιο αγαπημένη! Γεμάτο κατσικούλες, εξοικειωμένες με τον άνθρωπο, λαίμαργες και παιχνιδιάρες. Το μεσημεράκι κατεβαίνουν στην παραλία, έρχονται κοντά σας και ζητούν λιχουδιές. Κάποιες φορές έχουν λίγο παραπάνω θάρρος και παίρνουν μόνες τους τις λιχουδιές μέσα από την τσάντα σας.
Δεν υπάρχει καμία επικινδυνότητα, απλά καλό είναι να υπάρχει σεβασμός. Τόσο στο τι δίνετε στα ζωάκια αν θελήσετε να τα ταΐσετε, όσο και στο τι θα κάνετε αν δεν θέλετε να έχετε επαφή με αυτά. Δυστυχώς είδα κάποια άτομα να πετάνε πέτρες στις κατσίκες για να απομακρυνθούν. Εκεί είναι το σπίτι τους κι εμείς πρέπει να είμαστε ευγενικοί φιλοξενούμενοι.
Στο λιμανάκι του Γιαλού μπορείτε να βρείτε κι ολοήμερες εκδρομές για παραλίες της άλλης πλευράς που δεν έχουν άλλο τρόπο πρόσβασης ή εκδρομές για το γύρο νησιού με επίσκεψη και στο ακατοίκητο νησάκι νότια της Σύμης, Σεσκλί. Η παροχή συμπεριλαμβάνει και θαλάσσια περιήγηση, καιρού επιτρέποντος πάντα πραγματοποιούνται όλα αυτά, και barbeque. Είναι μία ωραία δραστηριότητα να περάσει η μέρα σας διαφορετικά. Ενημερωθείτε για τα δρομολόγια του «Ποσειδών» και της «Μαρίας» και διαλέξτε διαδρομή ή δοκιμάστε και τα δυο!
Δεν ευχαριστηθήκαμε μόνο μπάνια και τη θάλασσα στο νησί.
Απολαύστε τον καφέ και τη γαστρονομία
Στην Άνω Χώρα, η ταβέρνα «Ζωή» αλλά και το προσεγμένο εστιατόριο «Καλή Στράτα» ήταν οι επιλογές μας. Η κατάβαση με τα πόδια στον Κάτω Γιαλό, βοηθούσε και την πέψη μας!
Στον Κάτω Γιαλό επισκεφθήκαμε την ταβέρνα «Οδύσσεια» και το εστιατόριο με θέα«Yachta».
Η ταράτσα του «Yachta», στην άκρη του Γιαλού, προσφέρει πανοραμική θέα στον γραφικό χρωματιστό Γιαλό. Απολαύστε το ποτό, το φαγητό ή το γλυκό σας, ρεμβάζοντας το τοπίο, τη θάλασσα κι ιδανικά το ηλιοβασίλεμα. Κάποια κράτηση θα σας διευκόλυνε.
Και κάτω στο Γιαλό υπάρχουν μπαράκια, και μέσα στα στενά κάποια. Εμείς προτιμήσαμε τον «Αχινό», δίπλα στη θάλασσα, με τη χαλαρή μουσική του και τον ντόπιο ευγενικό ιδιοκτήτη.
Χορταστικό πρωινό και καφέ παίρναμε στην «Περατζάδα», απέναντι από το μνημείο του Δύτη στο Γιαλό, στη μέση του λιμανιού. Τι πιο ωραίο από αυτή τη θέα μόλις ξυπνάς;
Ιερά Μονή του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτου
Μετά το πρωινό μας μια μέρα πήγαμε και στο χωριό Πανορμίτης, με ένα από τα δρομολόγια του τοπικού ΚΤΕΛ. Θα τα βρείτε στην αφετηρία τους, στο λιμάνι, εκεί που δένουν τα πλοία της γραμμής. Εκεί βρίσκεται η Ιερά Μονή του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτου. Είναι ο πολιούχος του νησιού κι ένας θαυματουργός Άγιος. Αυτό το μοναστήρι είναι λιτό κι όμορφο, περιποιημένο και κατανυκτικό. Υπάρχουν και ξενώνες όπου μπορεί να φιλοξενηθεί κόσμος αρκεί αν το κλείσει έγκαιρα. Πηγαίνοντας να προσκυνήσω την εικόνα του είδα τον κόσμο να σκουπίζει εκεί μπροστά στην εικόνα. Για να είμαι ειλικρινής το έκανα, νομίζοντας ότι είναι κάποιο έθιμο ή λόγω της γιορτής της εκκλησίας κατά την περίοδο επίσκεψης μου. Ρώτησα όμως κι έμαθα, πως το σκούπισμα είναι συμβολικό για να φύγουν μακριά οι ασθένειες και τα άσχημα γεγονότα. Ως ενθύμιο της επίσκεψης μου αγόρασα ένα σκουπάκι από το μαγαζάκι που είχε μέσα στο μοναστήρι.
Δεν είναι βέβαια το μόνο ενθύμιο που αγόρασα από τη Σύμη. Θαλασσινό αλάτι, ένα από τα χαρακτηριστικότερα τοπικά προϊόντα, αλλά και σφουγγάρι. Φημίζεται το νησί για τους ικανούς δύτες του και τους σφουγγαράδες του από πολύ παλιά. Υπάρχει άλλωστε και το μνημείο του Δύτη στο λιμάνι, που έχω αναφέρει. Όλο το νησί βασίστηκε και αναδείχθηκε από τον πλούτο που προσέφεραν τα σφουγγάρια. Επίσης πρώτα στη Σύμη, οι δύτες της, χρησιμοποίησαν το σκάφανδρο. Έφεραν τον εξοπλισμό και την τεχνογνωσία μαζί τους όταν επέστρεψαν από την κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ. Οι ντόπιοι δύτες της Σύμης ήταν αυτοί που επιλέχθηκαν ως οι καλύτεροι για να συμμετέχουν στο μεγάλο αυτό εγχείρημα.
Ο ντόπιος απόγονος ενός πολύ φημισμένου δύτη του νησιού, μπορεί να σας ενημερώσει και σας ταξιδέψει με τις σχετικές ιστορίες του. Επίσης θα φροντίσει να αγοράστε το σφουγγάρι που σας ταιριάζει! Θα τα βρείτε όλα αυτά στο «Aegean Spong Divers» στο Γιαλό.
Αποχαιρετώντας τη Σύμη
Ήρθε η ώρα να αφήσουμε την πολύχρωμη Σύμη μας. Λίγες μέρες το χαρήκαμε αλλά ήταν αρκετές για να το προτείνω ως ένα must visit νησί για τις διακοπές σας. Μπορεί να είναι μικρό αλλά σίγουρα δεν είναι καθόλου βαρετό ακόμη και για πολυήμερες διακοπές. Σίγουρα επίσης μπορείτε να το συνδυάσετε και με άλλα κοντινά νησάκια, βάση των δρομολόγιων των πλοίων.
Το δικό μας πλοίο ξεκίνησε πολύ πρωί από τη Σύμη κατά την επιστροφή μας στη βάση μας. Μεταξύ της άφιξης μας στο λιμάνι της Ρόδου και της αναχώρησης μας από το αεροδρόμιο της, είχαμε κάποιες ώρες όμως.
Πολύ καλή ευκαιρία για λίγες βόλτες στη Ρόδο. Να πάρουμε μια γεύση και να βάζω στόχους για επόμενες ταξιδιωτικές περιπλανήσεις.
Πλήθος κόσμου υπήρχε στο δημοφιλές νησί που πρώτη φορά, έστω και για λίγο, επισκεπτόμουν.
Αν είχαμε παραπάνω μέρες στη διάθεση μας, σίγουρα θα μέναμε κι εκεί μερικές μέρες.
Η μικρή περιήγηση στη Ρόδο
Σε αυτή την ολιγόωρη επίσκεψη, περπατώντας στο κάστρο των ιπποτών και στην παλιά πόλη, γεμίσαμε εικόνες μιας άλλης εποχής. Μας άρεσε πολύ η αυλή στην παλιά πόλη του ξενοδοχείου «Avalon» κι έτσι κάτσαμε για πρωινό καφέ. Στη συνέχεια χαθήκαμε στα στενά της παλιάς πόλης, βγάλαμε φωτογραφίες, πήραμε και τα σουβενίρ μας από τα τουριστικά μαγαζιά. Τσιμπήσαμε στα γρήγορα κάτι πρόχειρο και δροσιστήκαμε με Icerolls. Πρώτη φορά τα πήρε το μάτι μου κι ως γνήσια γλυκατζού, τα δοκίμασα. Ένα παγωτό με διαφορετική τεχνική παρασκευής που το ετοιμάζει μπροστά στα μάτια σου με δική σου συνταγή στην γεύση! Εκτός από φωτογραφία, αξίζει να δείτε και το βίντεο που φτιάξαμε κι ελπίζω σύντομα να το γευτείτε κι εσείς!
Γεμάτη από εικόνες κι εμπειρίες!
Ώρα για το αεροδρόμιο και επιστροφή στα πάτρια till next time!
