Follow us
Μία νέα εκδρομή στην Κόνιτσα Ιωαννίνων, ξεκινά! Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή όσο τα Ζαγοροχώρια, αλλά μετά από την βιωματική ταξιδιωτική μου εμπειρία, έγινε από τους αγαπημένους μου προορισμούς!
Konitsa Mountain Hotel
Η διαμονή μας ήταν ένα μέρος της εμπειρίας! Πέρα από τα προσεγμένα και καθαρά δωμάτια, υπήρχε ένα οικογενειακό κλίμα από τους ανθρώπους του ξενοδοχείου. Το ξενοδοχείο είχε θεματικούς ορόφους με διαφορετικά δωμάτια ή σουίτες και στο υπόγειο είχε χώρο για μασάζ, σάουνα και γυμναστική. Ο ντόπιος ιδιοκτήτης και η ντόπια επίσης κοπέλα στην υποδοχή, μας έδωσαν συμβουλές για τα πάντα! Φάνηκε πόσο αγαπάνε τον τόπο τους αλλά και πόσο ήθελαν να τον αγαπήσουν και οι επισκέπτες τους! Δεν θα αδικήσω φυσικά και την οικοδέσποινα, τη γυναίκα του ιδιοκτήτη, που ήταν η παρέα μας τα βράδια στο σαλόνι με το τζάκι. Ακούσαμε να μας λέει ιστορίες για το μέρος, αλλά και πληροφορίες για τη δική της καταγωγή τα Γιάννενα, τα οποία και επισκεφτήκαμε μετά από παρότρυνση της, κατά την επιστροφή μας! Πάντα αξίζει να περνάς ποιοτικό χρόνο με ντόπιους και να ακούς τις συμβουλές τους!
Πρώτη μέρα περιπέτειας στην Κόνιτσα
Πρώτη μέρα λοιπόν και ξεκινά η εξερεύνηση. Το σήμα κατατεθέν της Κόνιτσας, το πέτρινο γεφύρι της, ήταν κι η αφετηρία μας για τη σημερινή μας εξόρμηση! Δίπλα στον Αώο στο περισσότερο μέρος του, ένα πολύ ωραίο και ευδιάκριτο μονοπάτι, μας οδήγησε στη Μονή Στομίου. Συνολική διάρκεια της διαδρομής οι 2 ώρες, εκ των οποίων η τελευταία μισή έχει πιο έντονη ανηφορική κλίση. Μην εγκαταλείψετε όμως! Το ενεργό γραφικό αντρικό μοναστήρι και η θέα από εκεί στη χαράδρα του Αώου και στην Τύμφη, θα σας αποζημιώσουν 1000%!
Μονή Στομίου
Το συγκεκριμένο μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Παναγία και χρονολογείται από το 1774. Η γερμανική κατοχή δεν το άφησε ανεπηρέαστο αλλά και η προστάτιδα του δεν το άφησε ερείπιο. Στέλνοντας τον Άγιο Παΐσιο για κάποια χρόνια εκεί, όπου κι ακόμη βρίσκεται το κελί του, πήρε και πάλι ζωή.
Περιπλανηθήκαμε λίγο στους εξωτερικούς χώρους του μοναστηριού, επισκεφθήκαμε το εκκλησάκι και τελικά καθίσαμε στο μπαλκονάκι, όπου και μας συνεπήρε η θέα!
Επιτρέπεται η είσοδος στην κουζίνα του μοναστηριού κι έτσι έφτιαξα έναν ελληνικό καφέ, πήρα το λουκουμάκι που προσφέρουν στους επισκέπτες κι έκατσα να τα απολαύσω μαζί με τις χιλιάδες εικόνες στο μπαλκονάκι. Μετά από καμιά ώρα και γεμάτοι δυνάμεις πλέον, κατηφορίσαμε στην ίδια διαδρομή.
Πιο γρήγορα φτάσαμε πίσω και η ώρα για φαγητό ήταν πιο κοντά από πότε. Δεν παρακούσαμε καθόλου τη συμβουλή των ντόπιων και κατευθυνθήκαμε στον «Τόρη». Κρεοπωλείο με ντόπια κρέατα και ψησταριά ακριβώς δίπλα για να διαλέγετε και να σας τα προσφέρουν! Ευτυχώς βρήκαμε ένα τραπεζάκι και εξυπηρετηθήκαμε γρήγορα, γιατί πεινούσαμε αρκετά. Όσο μικρό κι αν φαίνεται, τόσο ποιοτική και γευστικότατη επιλογή, που κάθε επισκέπτης μπορεί να απολαύσει!
Η μέρα δεν τελειώνει εδώ! Στο «Apallou café», ένα ρόφημα θα κλείσει τη σημερινή μας περιήγηση στην Κόνιτσα. Έξω έχει ωραία θέα αλλά και μέσα είναι ένα μοντέρνο μαγαζί με πολύ εξυπηρετικό και φιλικό περιβάλλον.
Στο σαλόνι του ξενοδοχείου μας, κοντά στο τζάκι θα τελειώσει η νύχτα μας αλλά και θα ξεκινήσει η επόμενη μας ημέρα. Ένα χορταστικό πρωινό που συμπεριλαμβάνει χειροποίητες μαρμελάδες και πίτες θα μας καλημερίσει. Το απαιτεί η μέρα άλλωστε, γιατί νέες εμπειρίες έρχονται.
Δεύτερη περιπατητική περιπέτεια
Μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω από την Κόνιτσα, βρίσκεται η Κλειδωνιά με το ομώνυμο γεφύρι της. Από το γεφύρι λοιπόν της Κλειδωνιάς μέχρι το γεφύρι της Αρίστης είναι η σημερινή περιπατητική διαδρομή, αυτή τη φορά δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη. Πολύ καλά σηματοδοτημένη και βατή, χωρίς μεγάλες υψομετρικές είναι ιδανική για όποιον αγαπάει τη φύση. Ούτε 2 ώρες δεν χρειάζεται για να την ολοκληρώσετε, αλλά σας πληροφορώ ότι δεν θα καταλάβετε το χρόνο με τόσο ωραίες εικόνες, από την φύση που σας περιβάλλει κατά τη διάρκεια του περπατήματος σας. Επίσης, κατά τη διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν 10 σημεία με ταμπελίτσες και πληροφορίες για το ποτάμι, την ιστορία, τη χλωρίδα και την πανίδα του. Κάτι τέτοιο συνάντησα πρώτη φορά και μου έκανε θετική εντύπωση!
Ράφτινκ στο Βοϊδομάτη
Φτάνοντας στο τέλος του μονοπατιού, μας περίμενε μία νέα δραστηριότητα. Ο τρόπος που επιλέξαμε να γυρίσουμε στο σημείο εκκίνησης μας, ήταν το ράφτινκ! Επιλέξαμε το Active Nature Sports, το οποίο μας έδωσε εξοπλισμό και στολές, αλλά και φρόντισε τα υπόλοιπα πράγματα μας να πάνε με το βανάκι στον τελικό προορισμό. Φυσικά είχαμε μαζί μας κι έναν έμπειρο οδηγό, στην προκειμένη πρωταθλητή κωπηλασίας, ο οποίος έκανε αυτή μας την εμπειρία ακόμη πιο ξεχωριστή και ασφαλή. Ντόπιος και φιλικότατος, μας έδωσε πολλές πληροφορίες τόσο για το ράφτινκ, όσο και για τον τόπο του. Αφού μπήκαμε στη βάρκα μας, μας έδωσε σαφείς κατευθύνσεις για το χειρισμό της και η βόλτα ξεκίνησε. Δεν φοβήθηκα ούτε μια στιγμή, το διασκέδασα άπειρα, δεν ήθελα να τελειώσει η διαδρομή γι’ αυτό και θα το ξανακάνω οπωσδήποτε! Βατό ποτάμι ο Βοϊδομάτης, ιδανικό για αρχάριους και η διάρκεια της διαδρομής ήταν περίπου μιάμιση ώρα. Πολύ καθαρό ποτάμι, τόσο που κάναμε μια στάση για να πιούμε νερό σε μια από τις πηγές του, σύμφωνα με τον ντόπιο οδηγό μας! Η εμπειρία αυτή αποτυπώθηκε στην κάμερα του οδηγού μας και στάλθηκε με email για να μείνει ανεξίτηλη και στο αρχείο μου! Ιδανική παροχή για μένα που έχω λατρεία με τις φωτογραφίες και είχα αποχωριστεί όλα μου τα υπάρχοντα.
Φυσικά κι όλη αυτή η δραστηριότητα μας πείνασε. Έτσι καταλήξαμε στην ταβέρνα «Βοϊδομάτης», δίπλα στο ποτάμι, που μας πρότεινε ο ντόπιος κωπηλάτης της “καρδιάς” μας. Ωραίο τοπίο και γευστικά πιάτα συνθέτουν το υπέροχο σκηνικό. Για άλλη μια φορά αναρωτηθήκαμε, πόσο πολύ πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στους ντόπιους που συναντάμε στο διάβα μας και μας δίνουν αυτές τις πληροφορίες!
Επιστροφή στην Κόνιτσα! Ακόμη είχε ωραίο ήλιο για να καθίσουμε στην πλατεία συγκεκριμένα στο «Μπαλκονάκι», να λιαστούμε μέχρι να νυχτώσει και να φάμε το γλυκάκι μας!
Απέναντι από την πλατεία, στο μαγαζί «Η Συνάντησις», προμηθευτήκαμε τοπικά προϊόντα για να πάρουμε μαζί μας στη Θεσσαλονίκη. Μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού «Μαρμελωδία» που φτιάχνονται εκεί, επίσης ντόπια ζυμαρικά και βότανα, τα πήραμε όλα. Αφού τα έχω καταναλώσει ήδη, σας ενημερώνω ότι τελικά έπρεπε να πάρω παραπάνω!
Το βράδυ δίπλα στο τζάκι, ήταν το ραντεβού μας με την ευγενέστατη ξενοδόχο μας. Κάναμε ανταλλαγή των εμπειριών και των εντυπώσεων μας, ώσπου από κοινού, αποφασίσαμε και το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας για τον τόπο της, τα Γιάννενα!
Μια "γεμάτη" τελευταία μέρα στο νομό Ιωαννίνων
Τελευταία μέρα της εκδρομής μας στην Κόνιτσα. Κάναμε μία στάση το πρωί στο πατρικό σπίτι του Αγίου Παΐσιου. Δίπλα στο πατρικό του μένει ο ανιψιός του και όπως μας σύστησαν οι ντόπιοι, να μην διστάσουμε να χτυπήσουμε την πόρτα του για να μας ξεναγήσει στο πατρικό του. Έτσι κι έγινε. Η εμπειρία ήταν μοναδική και γεμάτοι αγαλλίαση αφήσαμε το όμορφο αυτό μέρος.
Μια ωρίτσα αργότερα, φτάσαμε στα Γιάννενα. Τι πιο ωραίο να περπατήσει κανείς την πόλη, γύρω από τη λίμνη Παμβώτιδα, αλλά και μέχρι ψηλά στο κάστρο που την έχει θέα;
Έτσι κι έγινε!
Αφετηρία η λίμνη, ηλιόλουστη με τα πλοιάρια να πηγαινοέρχονται στο νησάκι της κυρά Φροσύνης, με τις πάπιες και τους κύκνους της, κινηθήκαμε κοντά της στο κέντρο της πόλης. Οδηγηθήκαμε στη συνέχεια κοντά στα τείχη, περάσαμε στην παλιά πόλη και καταλήξαμε στο κάστρο της πόλης. Ένας μεγάλος χώρος πολιτιστικής κληρονομιάς, με αρκετά κτίσματα που λειτουργούν κάποια και ως μουσεία, για να αφουγκραστείτε την μεσαιωνική και νεότερη ιστορία του τόπου και της ευρύτερης περιοχής.
Υπάρχει υπέροχη θέα προς την πόλη και τη λίμνη, ως αναπόσπαστο κομμάτι της!
Μπορείτε να καθίσετε και μέσα στο κάστρο για καφέ αλλά και στην παλιά πόλη στο μοναδικό «Chevalier»!
Φρόντζου Πολιτεία
Ένα άλλο σημείο με θέα, που ήταν η πρόταση της ντόπιας ξενοδόχου στην Κόνιτσα, είναι η Φρόντζου Πολιτεία. Είναι ένας πολυχώρος που εκεί κάναμε κι εμείς τη δική μας στάση για να τσιμπήσουμε κάτι και να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι όμορφες περιπέτειες και αναμνήσεις!
