Follow us
Πολύ πρωινό ξύπνημα, με τα απαραίτητα βρώσιμα και πόσιμα στο σάκο, ορειβατικά μποτάκια, travel mode on και φύγαμε για μια μέρα στη φύση. Σε μέρη που μπορεί να ‘χετε επισκεφθεί αλλά μάλλον δεν έχετε περπατήσει. Μια μονοήμερη εκδρομή με το “Green Oliver” μπορεί να συνδυάσει πολλές εμπειρίες. Η βάση της είναι η πεζοπορία αλλά συνδυάζεται τις περισσότερες φορές και με άλλες δραστηριότητες, όπως θα δείτε παρακάτω. Έτσι η μέρα γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και στο γυρισμό νιώθετε πολύ γεμάτοι!
Επιλέγοντας τέτοιες εκδρομές, βρίσκω ευκαιρία να ξεφεύγω από την όποια πίεση της καθημερινότητας και τη βαβούρα της πόλης. Επίσης ασκώ λίγο το σώμα και ηρεμώ πολύ το πνεύμα μου!
Στην κοιλάδα του Κρουσοβίτη περπατάς, στα λουτρά Σιδηροκάστρου κολυμπάς
Πρώτη φορά άκουγα για την κοιλάδα αυτή…
Εύηχο όνομα λέω.. ας πάμε! Άλλωστε δπλα στο νερό έχει άλλη χάρη να περπατάς! Ας πάρουμε μαζί μαγιό και πετσέτα γιατί το περπάτημα μας καταλήγει στα Λουτρά Σιδηροκάστρου. Γεμάτη εκδρομή από εικόνες αλλά και χαλάρωση στα ιαματικά λουτρά. Η εκδρομή φυσικά κατέληξε σε μία ωραία ταβέρνα, στο “Ξύλινο Χωριό” του Αγκίστρου, για να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη χορτασμένοι από όλα!
Ταξιάρχης – Αρναία- Οινογευσία
Στα χρώματα του φθινοπώρου το πολύ όμορφο δάσος του Ταξιάρχη. Το καταπράσινο της πληθώρας των ελάτων συνδυάστηκε υπέροχα με τα πορτοκαλοκαφέ φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων, δίνοντας μας εικόνες μοναδικές κατά το περπάτημα μας.
Mετά την πεζοπορία, μία νέα εμπειρία μας περίμενε. Στο οινοποιείο της Κλαούντιας Παπαγιάννη, ξαποστάσαμε κοντά στα αμπέλια της, μας έκαναν ξενάγηση και δροσιστήκαμε με τη δοκιμή των κρασιών της.
Η εκδρομή δεν τελειώνει εδώ. Στη γραφική κωμόπολη της ορεινής Χαλκιδικής, την Αρναία, μείναμε για φαγητό, καφέ, γλυκό. Ότι ήθελε ο καθένας μπορούσε να το βρει στη γραφική πετρόκτιστη πλατεία του χωριού. Εμείς πρώτα περιηγηθήκαμε λίγο στον πλακόστρωτο γραφικό οικισμό με τα λιτά μεν, αρχοντικά δε, από πέτρα και ξύλο. Η πείνα βέβαια μας οδήγησε και πάλι στην πλατεία, στην ταβέρνα «Πλάτανος» με γευστικότατα ντόπια κρέατα. Όμως η μέρα μας δεν τελειώνει εδώ. Την κλείσαμε στον πολυχώρο «Αριστοτέλους», απολαμβάνοντας τα χειροποίητα γλυκά της ντόπιας ιδιοκτήτριας αλλά και την κουβέντα μαζί της. Σίγουρα είναι ένα μέρος που θα επισκεφτώ ξανά για να ανακαλύψω κι άλλα μυστικά κι ομορφιές του, όπως μας τα επικοινώνησε η νέα μας γνωριμία με μια ντόπια.
Πεζοπορία, πικ νικ και yoga στο Πάικο
Ήταν η πρώτη εκδρομή μετά την πρώτη καραντίνα! Δεν φαντάζεστε ενθουσιασμό! Η εκδρομή περιελάμβανε ότι χρειαζόμασταν μετά τον εγκλεισμό!
Από βραδύς ετοιμασία τα ταπεράκια για το πικ νικ με κεφτεδάκια, σαλατούλα, ψωμί χειροποίητο!
Πρωινό περπάτημα σε μια καταπράσινη διαδρομή και πέρασμα από ξύλινες γεφυρούλες με τα ονόματα των Μουσών. Ανοιξιάτικο και πανέμορφο τοπίο. Καταλήξαμε σε μια πολύ ωραία ανοιχτωσιά που κάναμε τη γυμναστική μας, φάγαμε το σπιτικό μας φαγητό, ξαπλώσαμε, λιαστήκαμε και πήραμε το ίδιο μονοπάτι για να γυρίσουμε. Ένας καφές στην πλατεία της Γουμένισσας, στο «Διατηρητέο καφέ», ολοκλήρωσε τη γεμάτη μέρα μας. Μην ξεχάσετε, όπως προτείνουν οι ντόπιοι, να γεμίσετε τα μπουκάλια σας με νερό από τη βρύση της πλατείας για καλοτυχία!
Πεζοπορία, pilates και μπάνιο στη Σιθωνία
Η μέρα ξεκίνησε με μία πεζοπορία μέσα στο πυκνό όμορφο δάσος του δεύτερου ποδιού. Μικρή διαδρομή για να μην μας πιάσει το μεσημέρι με τον καυτό ήλιο, καθότι ήδη καλοκαιράκι.
Στη συνέχεια ήρθε η ώρα για pilates. Pilates girl χρόνια τώρα, επιτέλους ήρθε κι η ώρα για την απόλυτη εμπειρία μέσα στη φύση! Αφού τελειώσαμε τις ασκήσεις μας και νιώσαμε ευφορία σε όλο μας το σώμα, τι καλύτερο από ένα χαλαρωτικό μπάνιο στη θάλασσα;
Απολαύσουμε την παραλία και τη θάλασσα της Τριστινίκας στο beach bar «Ethnik». Μετά από τόση γυμναστική και μπάνιο, απολαύσαμε το φαγητό από την καντίνα του beach bar σε συνδυασμό με δροσιστικά ροφήματα!
Ανάβαση στο καταφύγιο της Κορομηλιάς και βουτιά στο ρέμα Ορλιά
Από το ρέμα Ορλιά ξεκινάει και καταλήγει η εκδρομή μας! Όλο άκουγα για αυτές τις πηγές κι έβλεπα σε φωτογραφίες, ώσπου ήρθε η ώρα κι αυτές να τις επισκεφτώ. Πως θα τις εκτιμούσα όμως περισσότερο; Πως θα ένιωθα το παγωμένο αυτό νερό σαν βάλσαμο; Αν πρώτα ανηφόριζα κάποια χιλιόμετρα με μεγάλη υψομετρική διαφορά και γυρνούσα πίσω από άλλο κατηφορικό μονοπάτι!
Η διαδρομή πολύ όμορφη, πολύ ασφαλής και αρκετά κουραστική. Το καταφύγιο της Κορομηλιάς που φτάσαμε, δυστυχώς λόγω κορονοϊού ήταν κλειστό. Φυσικά είχαμε τη κατάλληλη ενημέρωση γι΄αυτό και είχαμε μαζί μας ότι χρειαζόμασταν από σνακ για το διάλλειμα μας εκεί. Πλέον με το καταφύγιο ανοιχτό μπορείτε εκεί να «φορτίσετε» τις μπαταρίες σας, με ότι προσφέρει στους επισκέπτες του. Η κατάβαση από το καταφύγιο μέχρι τις βάθρες ήταν πιο γρήγορη. Η ανυπομονησία για το τέρμα της διαδρομής ήταν επίσης μεγάλη.
Το ρέμα Ορλιά μας περίμενε! Το νερό που μούδιαζε το “είναι” από το κρύο, μας περίμενε κι αυτό βέβαια… αλλά κάτι πιο αναζωογονητικό δεν έχω ξανανιώσει! Η ξεκούραση ήρθε σε μερικά λεπτά, για να μη πω δευτερόλεπτα… μέσα στο ρέμα, στο οποίο υπόσχομαι ότι θα ξανασυντηθούμε!!!
